کوچ
سلام .
همیشه دل کندن و ترک عادتها سخته،اما همیشه بد هم نیست ،که هیچ!شاید بهترین ها در انتظارمون باشه.
مدتها بود که سرویس وبلاگ قبلی مشکل پیدا کرده و بود و منم با خیال راحت در انتظار حل مشکل!!!نداشتن تجربه هم یه مسئله دیگه بود و از اون بدتر نداشتن علم!
نه بک اپ گرفتم و نه به سراغ یه سرویس دیگخ رفتم و این شد که در کمال ناباوری وبلاگ حذف شد! من موندم و یه دنیا بغض!انگار گذشته خودم و دخترم گم شده بود. هردو سالم و تندرست کنار هم بودیم اما من به دنبال گذشته های گم شده بغضم رو قورت میدادم و توی تنهاییم میشکستمش!! خودم رو مقصر 100%میدونستم و میدونم. اما هیچ کاری از دستم بر نمیومد.انگار هیچ تاریخی یادم نبود هیچ خاطره ای نداشتم. حتی روز تولدش!! خیلی سخت بود و دیگران راحت میگفتن :غصه نخور بابا. عکس و فیلم که زیاد داری!! اما هیچی نوشتن و خوندن خاطره لحظه ها نمیشه که نمیشه.
وقتی مینوسی حتی با قلم ساده و عامیانه حتی خاطرات روزمره معمولی ،انگار به کلمات روح میبخشی برای همیشه .برای ابد.هروقت ،هرکسی خوندش بشه یکی از فرشته های رو شونت که لحظه به لحظه کنارت بوده و دیده ان چیزی رو که تو نوشتی.
ایمیل و زنگ و ... کارساز نبود . باید وارد مرحله بعدی میشدم .یه راه حل واسه واسه برگردان وبلاگ.چندتا وبلاگ ریدر کمکم کردن و به چندتایی از پستها رسیدم. فقط خدا میدونه چقدر خوشحال بودم اون روز! شاید در حد اثاث کشی به خونه جدید(رویای این روزهای من!!)
تا همین امروز بارها بارها خوندمشون حفظشون شدم و اگه سرویس وبلاگ دهی که هیچ ماه واره هم بترکه میتونم دوباره خط به خط بنویسم!!
ولی کنار این همه دلخوری نقطه عطف این بود که برم و بگردم سراغ یه سرویس بهتر و مطمئنتر (بلاگ ای ار)
و کاری که باید انجامش بدم و یکن زمانبره انتقال مطالب هست که باید مرتب بشن.
به امید خدا
